პეკინესი

დალმატინელი   

 

ენერ­გი­უ­ლი და მხი­ა­რუ­ლი დალ­მა­ცი­ე­ლი შე­სა­ნიშ­ნა­ვი არ­ჩე­ვა­ნია მათ­თვის, ვი­საც მის სა­ვარ­ჯი­შოდ და გა­საწ­ვრთნე­ლად საკ­მა­რი­სი დრო აქვს . მი­სი გა­რეგ­ნო­ბა ყვე­ლას აღაფ­რთო­ვა­ნებს, მაგ­რამ ამ ძაღლს სხვა უფ­რო მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ღირ­სე­ბე­ბიც აქვს. დალ­მა­ტი­ნე­ლის წარ­მო­შო­ბა გა­ურ­კვე­ვე­ლი­ა, მაგ­რამ ცნო­ბი­ლი­ა, რომ XIX სა­უ­კუ­ნის ევ­რო­პა­სა და ბრი­ტა­ნეთ­ში მა­თი ძი­რი­თა­დი ფუნ­ქცია ცხე­ნებ­შებ­მუ­ლი ეტ­ლის გვერ­დით სირ­ბი­ლი და მძარ­ცვე­ლე­ბის­გან მგზავ­რე­ბის დაც­ვა იყო. ეს ძაღ­ლი მღრღნე­ლე­ბის გა­მა­ნად­გუ­რებ­ლა­დაც ჰყავ­დათ. ხა­ლი­სი­ან და ცელქ დალ­მა­ტი­ნე­ლებს ძა­ლი­ან უყ­ვართ ბავ­შვე­ბი და მათ­გა­ნაც იმა­ვეს გრძნო­ბენ, სი­ა­მოვ­ნებთ პატ­რო­ნებ­თან ერ­თად ყოფ­ნაც.

ლა­ქე­ბით 

და­ფა­რუ­ლი ძაღ­ლის ერ­თა­დერ­თი ჯი­ში – დალ­მა­ტი­ნე­ლი აქ­ტი­უ­რი, გამ­ძლე, სწრა­ფი და გო­ნი­ე­რი ცხო­ვე­ლი­ა. დალ­მა­ტი­ნე­ლის გლუ­ვი, მბზი­ნა­ვი, მოკ­ლე ბეწ­ვი ად­ვი­ლი მო­სავ­ლე­ლია – საკ­მა­რი­სია ჯაგ­რი­სით მსუ­ბუ­ქად და­ვარ­ცხნა. 

აბა­ნა­ვეთ მხო­ლოდ სა­ჭი­რო­ე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში.